Starożytna roślina nieśmiertelności – Lecznicze właściwości aloesu były znane już w starożytności. Często przypisywano mu działanie magiczne. Legenda głosi, że Kleopatra i Nefretete używały go do pielęgnacji ciała. W starożytnym Egipcie aloes nazywano „rośliną nieśmiertelności” i wykorzystywano w rytuałach pogrzebowych.
Roślina symbolizowała życie po śmierci, a sadzona wokół piramid miał stanowić pokarm dla umarłych. Pierwsze udokumentowane ślady użycia aloesu jako środka leczniczego pochodzą z 1750 roku p.n.e, z sumeryjskiej glinianej tabliczki oraz z papirusu z Efezu z 1550 roku p.n.e. Aloes był używany we wszelkich zakątkach świata, a rozpowszechniony dzięki arabskim kupcom stał się w ówczesnych czasach popularnym środkiem leczniczym. Wszystko to za sprawą jego wielostronnych właściwości leczniczych. Początkowo używany głównie jako substancja przeczyszczająca oraz dodatek do pudru, stał się z czasem środkiem wykorzystywanym na szeroką skalę w różnego rodzaju schorzeniach. Bogata historia wykorzystywania tej rośliny potwierdza tylko fakt jej skutecznego działania.
Właściwości aloesu
Aloes posiada właściwości grzybobójcze, bakteriobójcze oraz wirusobójcze. Może być wykorzystywany do leczenia chorób skóry, infekcji dróg moczowych i organów płciowych, pielęgnacji jamy ustnej i zębów, choroby oczu, układu oddechowego, zapalenia stawów, cukrzycy, nowotworów i chorób serca. Jest znany jest ze swoich właściwości łagodzących
i stosowany w przypadku oparzeń, odmrożeń, ran ciętych, zadrapań czy oparzeń słonecznych. A wszystko to dzięki kombinacji składników odżywczych, które posiada. Aloes zawiera aż 18 z 22 aminokwasów występujących u człowieka, w tym aż 7 z 8 egzogennych, czyli takich, które organizm nie jest w stanie sam wytworzyć. Posiada minerały, takie jak żelazo, cynk, magnez, wapń, czy potas. Występują w nim witamina A, B1, B2, B3, B6, B12, C, E kwas foliowy i betakaroten. Oprócz tego w jego skład wchodzą także aminokwasy, enzymy oraz cukry proste i wielocukry. Są to substancje, które wspomagają pracę naszego organizmu.
Z ponad 300 odmian aloesu 15 posiada właściwości lecznicze. Najbardziej popularną odmianą jest aloes pospolity – Aloe Vera (Linne), nie mylić z odmianą Aloe Vera (Miller), która nie wykazuje działania leczniczego. Aloes pospolity jest wykorzystywany na szeroką skalę w przemyśle farmaceutycznym oraz kosmetologicznym. Ważne jest by przed zakupem konkretnego preparatu sprawdzić jego skład procentowy danych substancji. Oczywiście im większa zawartość aloesu, tym skuteczniejsze działanie specyfiku.
Pielęgnacja skóry i włosów
Złe nawyki żywieniowe, życie w ciągłym stresie, brak odpowiedniej pielęgnacji ciała odbijają się negatywnie na jego wyglądzie. Zmiany, które są konsekwencją wieloletnich zaniedbań nie znikną po kilu dniach. Jednorazowe maseczki i zabiegi wprawdzie poprawią wygląd skóry, jednak prawdziwa i dogłębna regeneracja wymaga czasu i cierpliwości.
Aloes wykazuje szczególnie pozytywne działanie na skórę i włosy. Po pierwsze reguluje pH skóry. Jest to współczynnik, który wykazuje wzajemny stosunek kwasowości i zasadowości. Neutralny poziom pH to 7,07, niższa wartość oznacza kwasowość, wyższa zasadowość. Naturalne pH skóry wynosi 5 i jest lekko kwaśne, co wynika z potrzeby ochrony przed szkodliwymi mikroorganizmami. Współczynnik ten może być zaburzony poprzez substancje toksyczne zawarte w wodzie i powietrzu, stosowanie mydła, które przesusza skórę lub innych kosmetyków, zawierających substancje chemiczne. Aloes posiada zbliżony do skóry współczynnik pH, przez co działa regulująco i przywraca naturalne napięcie skóry.
Ponadto doskonale przenika do głębszych warstw skóry. Wchłania się kilka razy szybciej niż woda. Można to wykorzystać przy wszelkiego rodzaju innych substancjach, które wykazują gorsze zdolności przenikania. Przykładowo aloes wspomaga wchłanianie witaminy E. Poza tym usprawnia mikrokrążenie krwi. Tak wysoka zdolność przedostawanie się głęboko do skóry może być niebezpieczna w przypadku występowania na niej mikroorganizmów i bakterii. Dlatego stosując preparaty powstałe na bazie aloesu należy dokładnie wyczyścić skórę, zwłaszcza mając do czynienia z ranami lub oparzeniami. Unikniemy w ten sposób infekcji.
Ze względu na swój skład i zdolności przenikania aloes dobrze odżywia skórę, nadając jej zdrowy wygląd. Dzięki zawartości enzymów proteolitycznych usuwa martwe komórki naskórka. Przy prawidłowym funkcjonowaniu skóra właściwa odżywia komórki znajdujące się wierzchnich warstwach skóry. Nagromadzone martwe komórki blokują pory, w których zaczyna gromadzić się tłuszcz stwarzający tym samym idealnie środowisko do rozmnażania dla bakterii. Wtedy powstają infekcje, skóra staje się zaczerwieniona i grubsza, traci zdrowy wygląd. O ile zalecane jest zewnętrzne usuwanie martwych komórek poprzez różnego rodzaju peelingi, o tyle aloes ma tą przewagę, że działa w głębi skóry i może usunąć zalegające w niej zbędne substancje. Staje się środkiem regenerującym, ponieważ stwarza miejsce dla rozwoju nowych komórek i dodatkowo przyspiesza ich rozwój.
W następnym artykule z tej serii znajdą Państwo informacje na temat domowej kuracji
i wskazówki dotyczące uprawy aloesu.
Źródło: Robert Dehin, Zielony Lekarz, Pan doktor Aloes
